അമ്മ ആരോടോ സംസാരിക്കുകയാണ്,അതിന്റെ പ്രകമ്പനം അറിയുന്നുണ്ട്.തോരാതെ പെയ്യുന്ന മഴ വിതച്ച നാശത്തെ കുറിച്ചും,ചുക്കിലി പിടിച്ച godown-ഉകളെ കുറിച്ചും ആണ് സംസാരിക്കുന്നത്.കുറെ നേരമായി സംസാരംതുടങ്ങിയിട്ട്....പതുപതുത്ത പ്രതലത്തിലാണ് ഞാന്‍ കിടക്കുന്നത്,നല്ല ഉറക്കമായിരുന്നു,സംസാരത്തിന്റെ അലോസരപ്പെടുത്തല്‍ ഉറക്കം നഷ്ട്ടപെടുത്തി.ഉണര്‍ന്നിട്ടും കണ്ണ് തുറക്കാതെ കിടപ്പാണ്,ഹൃദയത്തിന്റെ മിടിപ്പും ധമനികളുടെ താളവും എല്ലാം നല്ല പോലെ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ട്‌,യാതൊന്നും എന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നില്ല,യാതൊരു വിധ ആശങ്കകലുമില്ല...എന്നാലും ഈ ഏകാന്തത അസഹനീയമാണ്....അതും അവസാനിക്കാന്‍ പോവുന്നു, എനിക്ക് പുറത്തു വന്നെ പറ്റൂ ...ഞാന്‍ കണ്ണ് തുറന്നു, ഗര്‍ഭപാത്രത്തിന്റെ സുരക്ഷിതത്വം വിട്ടു ഞാന്‍ ഈ ലോകത്തേക്ക് ഇറങ്ങാന്‍ പോവുന്നു..കണ്മുന്നില്‍ കാണുന്ന മാറാലകളെ ശക്തിയോടെ വകഞ്ഞ് മാറ്റി,ആവേശത്തോട്‌ കൂടി ഞാന്‍ ഇറങ്ങുകയാണ്... ചുക്കിലി പിടിച്ച ഈ ലോകത്തേക്ക്...
