ഏപ്രില്‍ മാസത്തിലെ ഒരുച്ച നേരം.സ്റ്റഡി ലീവ് സമയം .ചെയ്യാനൊരു പണിയും ഇല്ലാതെ വെറുതെ ഇരിക്കുകയാണ്..ടി.വി-യില്‍ ചാനലുകള്‍ മാറ്റി മാറ്റി നോക്കി ,ഒന്നും ഇല്ല കാര്യമായിട്ട്;ഇട്ടു തേഞ്ഞ കുറെ പടങ്ങള്‍ മാത്രം ...വീട്ടിലെ ബാക്കിയുള്ള അന്തേവാസികള്‍ അവരവരുടെ മുറികളില്‍ ഉച്ചമയക്കതിലും,ആരോടെങ്കിലും സംസാരിക്കാം എന്ന് കരുതി നെറ്റ് കണക്ട് ചെയ്തു,gtalk-മരുഭൂമി ,ഒറ്റ കുഞ്ഞില്ല ,എന്നാല്‍ പിന്നെ വല്ലതും വായിക്കാം എന്ന് കരുതി കഥാപുസ്തകം എടുത്തു,അക്ഷരങ്ങള്‍ ഓടികളിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നി,പുസ്തകം മടക്കി വെച്ചു വെറും നിലത്തു ceiling ഫാനിന്റെ കറക്കം നോക്കി കിടന്നു,വേറൊന്നും മനസ്സില്‍ ഇല്ല ഫാനിന്റെ മുഴക്കം മാത്രം ചെവിയില്‍ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ട്‌ ,ഇടയ്ക്ക് parappet-ഇല്‍ ഇടത്താവളം തേടിയ പൂച്ചയുടെ കരച്ചിലും .ഫാനില്‍ കാണുന്ന റൂമിന്റെ പ്രതിബിംബം നോക്കി ചുമ്മാ കിടക്കുകയാണ്...calling bell ശബ്ദിച്ചു,വെരാരെന്കിലും പോയി തുറന്നോട്ടെ എന്ന് കരുതി മിണ്ടാതെ കിടന്നു,വീണ്ടും bell-അടിയുടെ തീവ്രത കൂടിയപ്പോള്‍ എഴുന്നേറ്റു ..വലിയ ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ മുന്‍ വശത്തെ വാതില്‍ തുറന്നു,മുഷിഞ്ഞ വസ്ത്രം ധരിച്ചു നില്ക്കുന്ന ഒരു യാചകന്‍ .സാധാരണ പോലെ കാശെടുത്ത് കൊടുത്തു,ആ മനുഷ്യന് വേണ്ടത് ഭക്ഷണം ആയിരുന്നു ,ഒന്നുമില്ല എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു നോക്കി അയാള്‍ പോവുന്ന മട്ടില്ല ,കാശൊട്ടു വാങ്ങുന്നുമില്ല ,ശബ്ദം കേട്ട് അമ്മ ഉണര്‍ന്നു വന്നു ..."ഒന്നുമില്ല പോയെ " എന്ന് അമ്മ ദേഷ്യം വന്ന പോലെ പറഞ്ഞു,അയാളുടെ മുഖഭാവം കണ്ടപ്പോള്‍ ശരിക്കും പാവം തോന്നി, "പാവത്തിന് വല്ലതും കൊടുത്തൂടെ" എന്ന് അമ്മയോട് സ്വകാര്യമായി ചോദിച്ചു ."അതൊന്നും വേണ്ട" അമ്മ ഉറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു,വീണ്ടും എന്നിലെ മനുഷ്യസ്നേഹി ഉണര്‍ന്നു ,"അമ്മാ,അതിന് വല്ലതും കൊടുത്തൂടെ,എന്താമ്മ ഇങ്ങനെ " എന്ന് ചോദിച്ചു ,"ശരി പോയി എടുത്തോണ്ട് വാ " എന്ന് അമ്മ പറഞ്ഞു,ഞാന്‍ തന്നെ എന്റെ ഐശ്വര്യമായ കയ് കൊണ്ടു വിളമ്പി കൊടുത്തു ,അയാള്‍ സന്തോഷത്തോടെ കഴിക്കാന്‍ തുടങ്ങി,കൃതാര്‍ത്ഥതയോടെ ഞാന്‍ അമ്മയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി,അവിടെ യാതൊരു ഭാവവും ഇല്ല,കയ്യും കെട്ടി നോക്കി നില്‍ക്കുക മാത്രം ചെയ്യുന്നു ...ഒന്നു രണ്ടു ഉരുള കഴിച്ചു കാണും ആ മനുഷ്യന് ബാക്കി വന്ന ചോറ് മുഴുവന്‍ പോര്‍ച്ച്-ഇല്‍ വടിച്ചു ഇട്ടു ,അവിടെ തന്നെ കയ്യും കഴുകി ,ആകെ വൃത്തികേടായി എന്ന് പ്രത്യേകിച്ച് പറയേണ്ടതില്ലല്ലോ ...ഞാന്‍ ആകെ വല്ലാതായി അമ്മയെ നോക്കി,അപ്പോഴും യാതൊരു ഭാവവും അവിടെ കണ്ടില്ല .അമ്മ കാര്‍ക്കശ്യത്തോടെ ആ മനുഷ്യനോടു പൊക്കോളാന്‍ പറഞ്ഞു ..മിണ്ടാതെ നില്ക്കുന്ന എന്നോട് പറഞ്ഞു "ഇങ്ങനൊക്കെ വരുമെന്ന് അറിയാവുന്നത് കൊണ്ടാണ് വേണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞതു,പറഞ്ഞാല്‍ ഒന്നും മനസ്സിലാവില്ലല്ലോ കണ്ടു മനസ്സിലാക്ക്,സ്നേഹവും ദയയും ഒക്കെ വേണ്ടത് തന്നെയാണ് അത് എല്ലാവരോടുംകാണിക്കണം എന്നില്ല കേട്ടോ !".........പിന്നീട് ഞാനും അമ്മയും കൂടെ പോര്‍ച്ച് മുഴുവനായി വൃത്തിയാക്കി.അങ്ങനെ ഒരു പണിയുമില്ല എന്ന് വിഷമിച്ചിരുന്ന എനിക്ക് നല്ലൊരു പണി കിട്ടി എന്ന് തന്നെ പറയാം....
